«Non omne quod nitet aurum est» απαντάται στα λατινικά η φράση που λίγο έως πολύ έχει απασχολήσει τον καθένα σε κάποια στιγμή της ζωής του, δηλαδή με λίγα λόγια «Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός».
Κι όμως, όταν πρόκειται για το καθαυτό πολύτιμο μέταλλο, τότε όχι μόνο αποτελεί την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα αλλά έρχονται εποχές -όπως αυτή που βρίσκεται σε εξέλιξη- που αγγίζει τα πιο υψηλά επίπεδα της αξίας του. Ειδικότερα, σύμφωνα με σημερινό δημοσίευμα του γερμανικού Τύπου, το βράδυ της Κυριακής ενώ όλοι ετοιμάζονταν να παραδοθούν στην αγκαλιά του Μορφέα, ο χρυσός μόνο τον… ύπνο δεν είχε στο μυαλό του, καθώς η τιμή της μιας ουγγιάς (31,1 γραμμάρια) αυξήθηκε στα 1.944,71 δολάρια, ξεπερνώντας έτσι το προηγούμενο ρεκόρ των περίπου 1.921 δολαρίων τον περασμένο Σεπτέμβριο.
Το λαμπερό μέταλλο αρχίζει σταδιακά να παίρνει την… εκδίκησή του
Να σημειωθεί ότι μόνο την περασμένη εβδομάδα, η τιμή του χρυσού αυξήθηκε κατά 4,5% ενισχύοντας ακόμη περισσότερο την τάση του να «φιγουράρει» εδώ και αρκετό διάστημα στην κορυφή της αξίας του στην χρηματική «πυραμίδα» του ευρώ.
Όπως φαίνεται, το λαμπερό κίτρινο μέταλλο αρχίζει σταδιακά να παίρνει την… εκδίκησή του αναφορικά με την αξία του, αν αναλογιστεί κανείς ότι στην αρχή της κρίσης που επέφερε στην οικονομία ο κορωνοϊός, η αξία του είχε μειωθεί σημαντικά, αφού στα μέσα Μαρτίου, μια ουγγιά κόστιζε προσωρινά λιγότερο από 1.500 δολάρια.
Η στιγμή, όμως που η ζήτησή του άρχισε να αυξάνεται ξανά, δεν άργησε, με αποτέλεσμα να αρχίζει να.. ανηφορίζει ξανά και η τιμή του φτάνοντας στο σήμερα, όπου έχει αγγίξει την κορυφή και είναι πιο ακριβός από ποτέ άλλοτε.
Η αύξηση της τιμής του χρυσού δεν οφείλεται μόνο στην πανδημία
Το γεγονός ότι ο χρυσός έχει γίνει τόσο ακριβός αυτή τη στιγμή δεν οφείλεται μόνο στην αβεβαιότητα σχετικά με το πώς εξελίσσεται η κρίση που σχετίζεται με τον κορωνοϊό. Υπάρχουν, επίσης διάφορες εποχιακές επιπτώσεις που τροφοδοτούν την τιμή κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, όπως ο εορτασμός της κινεζικής Πρωτοχρονιάς ή η ινδική περίοδος κατά την οποία τελούνται άπειροι γάμοι (μέχρι και 20 εκ. ετησίως, σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία).
Ο καθένας εξ αυτών διατηρεί την μοναδικότητά και την αυθεντικότητά του, ωστόσο δεν παύουν να εμφανίζουν αρκετά κοινά στοιχεία, όπως -μαντέψτε- ο ίδιος ο χρυσός και μάλιστα σε καθόλου αμελητέες ποσότητες.
Kαθώς η ζήτησή του ξεπερνά τη βιομηχανία εξόρυξης χρυσού της χώρας, η Ινδία συνιστά ένα τεράστιο «εισαγωγέα» του πολύτιμου αυτού μετάλλου – σε ποσά που το ύψος τους αγγίζει δισεκατομμύρια δολάρια ανά μήνα.
Παρ’όλα αυτά ο κύριος λόγος για την ταχεία αύξηση των τιμών του μετάλλου από τον Μάρτιο είναι η πανδημία με τις δραστικές οικονομικές της συνέπειες αλλά και οι εντάσεις μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και της Κίνας. Το ταχέως αυξανόμενο χρέος των κρατών και των εταιρειών, όπως επίσης και τα διαρκώς χαμηλά επιτόκια οδηγούν όλο και περισσότερο στη λύση του χρυσού, καθώς θεωρείται ότι αυτός είναι σε θέση να προστατεύσει σε βάθος χρόνου από τις κρίσεις και τον πληθωρισμό.
Δεδομένων όλων των παραπάνω, ας το σκεφτούμε λίγο περισσότερο την επόμενη φορά που θα βιαστούμε να χαρακτηρίσουμε… άνθρακα τον θησαυρό, αφού όπως αποδεικνύεται εκ του αποτελέσματος, ίσως τελικά και να ισχύει.
Πηγή: naftemporiki.gr με πληροφορίες από tagesschau.de, της Βίκυς Καλοφωτιά, vkal@naftemporiki.gr
