Ο Mario Draghi αναγκάστηκε αρκετές φορές να υπερασπιστεί την ανεξαρτησία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας καθώς δεχόταν επιθέσεις από πολιτικούς. Όταν ο Wolfgang Schaeuble, ο τότε ισχυρός υπουργός οικονομικών της Γερμανίας, κατηγόρησε την κεντρική τράπεζα ότι τροφοδότησε την άνοδο της άκρας δεξιάς στη χώρα του, ο Draghi αντέδρασε άμεσα: “Είναι φυσιολογικό οι πολιτικοί να σχολιάζουν τις ενέργειές μας. Αλλά θα ήταν αφύσικο να τους ακούμε”.
Έτσι ο Draghi θα έχει σίγουρα κάτι να απαντήσει στον Donald Trump κι όχι απλά να τον συγχαρεί για την “ανακωχή” με τον Jean Claude Juncker στον εμπορικό πόλεμο. Την περασμένη εβδομάδα ο Αμερικανός Πρόεδρος επιτέθηκε στην ΕΕ, κατηγορώντας την ότι χειραγωγεί το νόμισμά της κρατώντας χαμηλά τα επιτόκια, την ώρα που η Fed συσφίγγει τη νομισματική της πολιτική. “Ως συνήθως, οι όροι ανταγωνισμού δεν είναι ισότιμοι”, κατέληξε ο Trump.
Τα tweets του Trump περιέκλειαν βασική παρανόηση της νομισματικής ρύθμισης της ΕΕ. Υπάρχουν πολλά νομίσματα που χρησιμοποιούνται στο μπλοκ, όπως για παράδειγμα η σουηδική κορώνα και το ουγγρικό φιορίνι. Ωστόσο, η λεκτική επίθεση του Trump στράφηκε κυρίως στο ευρώ, το επίσημο νόμισμα των 19 από τα 28 κράτη της ΕΕ, και έτσι αμφισβήτησε τις ενέργειες και την ανεξαρτησία της ΕΚΤ.
Οι κατηγορίες εναντίον της ΕΚΤ ότι “χειραγωγεί” το νόμισμά της είναι απλά άστοχες. Ο Draghi έχει παλέψει πολύ να ξεκαθαρίσει ότι η συναλλαγματική ισοτιμία δεν είναι μέσο πολιτικής της κεντρικής τράπεζας. Αυτό ισχύει για κάθε μεγάλη κεντρική τράπεζα στον πλούσιο κόσμο: Οι υπεύθυνοι χάραξης νομισματικών πολιτικών προτιμούν να συζητούν τις νομισματικές συμφωνίες στο πλαίσιο πολυμερών φορέων όπως η G-7 ή η G-20 για να αποφευχθεί ο κίνδυνος ενός νομισματικού πολέμου.
Η ΕΚΤ καθορίζει τα επιτόκια και άλλα μέσα πολιτικής βάσει του στόχου για τον πληθωρισμό. Η συναλλαγματική ισοτιμία αποτελεί μόνο μια από τις πολλές έμμεσες εκφράσεις της νομισματικής της πολιτικής. Επί του παρόντος, η ΕΚΤ συνεχίζει να διατηρεί τα επιτόκια χαμηλά, καθώς ο υποκείμενος πληθωρισμός παραμένει κάτω από το στόχο του “κάτω απλά πλησίον” του 2%. Η ανάκαμψη των ΗΠΑ είναι πιο μπροστά, γι ‘αυτό και η Fed έχει ήδη αρχίσει να αυξάνει το κόστος δανεισμού. Η συναλλαγματική ισοτιμία μεταξύ του ευρώ και του δολαρίου αντανακλά απλώς αυτές τις διαφορές στον κύκλο.
Η ειρωνεία είναι ότι ο πρόεδρος Trump συμβάλλει στην ενίσχυση του δολαρίου μέσω των δικών του πολιτικών επιλογών. Για παράδειγμα, η φορολογική μεταρρύθμιση παρέχει πρόσθετη στήριξ σε μια εποχή που η οικονομία των ΗΠΑ ήδη επεκτείνεται, δίδοντας στην Fed καλούς λόγους να συσφίγγει τη νομισματική πολιτική της γρηγορότερα από ό, τι θα έκανε σε διαφορετική περίπτωση. Εάν η ΕΚΤ είναι ένας χειραγωγός νομισμάτων, το ίδιο συμβαίνει και με τον Trump.
Επιπλέον, είναι δύσκολο να δούμε την ΕΚΤ ως υποχείριο των πολιτικών της ΕΕ. Στην πραγματικότητα, το πρόβλημα είναι το αντίθετο. Είναι μια από τις πιο ανεξάρτητες κεντρικές τράπεζες παγκοσμίως, δεδομένου ότι ορίζει τον δικό της στόχο για τον πληθωρισμό, σε αντίθεση με άλλες που τον παίρνουν δεδομένο (όπως συμβαίνει π.χ. με την Τράπεζα της Αγγλίας). Η ΕΚΤ συχνά κατηγορείται για ανεπαρκή πολιτική λογοδοσία: αναφέρεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το οποίο στερείται του βάρους των εθνικών κοινοβουλίων. Η επιρροή του Juncker, προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στον Draghi είναι σαφώς μικρότερη από αυτή του Trump στον πρόεδρο της Fed Jerome Powell.
Επιπλέον, ο Draghi δεν πρέπει να κάνει το λάθος να εμπλακεί με τον Trump, υποβαθμίζοντας το ευρώ σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει τους ισχυρισμούς του Προέδρου. Ένας μαχητής νομίσματος στον πλούσιο κόσμο είναι κάπως διαχειρίσιμος, ακόμα και όταν πρόκειται για τον Πρόεδρο των ΗΠΑ. Προσθέστε έναν ακόμη και θα μπείτε σε μπελάδες. Πηγή: sofokleous10.gr
