Του Δρα Αντώνη Στ. Στυλιανού, Λέκτορας Νομικής στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, LL.BLaw (Bristol), Ph.D in Law – International Law and Human Rights (Kent), Διευθυντής Μονάδας Νομικής Κλινικής Πανεπιστημίου Λευκωσίας
Όπως κάθε χρόνο από το 1945, είθισται να πραγματοποιείται με τον πλέον επίσημο τρόπο και την συμμετοχή πληθώρας αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων μελών του ΟΗΕ η έναρξη της Συνόδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Η Σύνοδος αποτελεί το βήμα εκείνο στο οποίο τα κράτη – μέλη του ΟΗΕ εκφράζουν τις θέσεις και απόψεις τους για ζητήματα που απασχολούν την διεθνή κοινότητα και την δική τους θέση όσον αφορά τα ζητήματα που απασχολούν τα ίδια.
Η επίσημη έναρξη των εργασιών της 73ης Συνόδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ πραγματοποιήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2018 με τις ομιλίες του Προέδρου της Γενικής Συνέλευσης για την 73η Σύνοδο και του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες. Την ίδια μέρα ξεχώρισαν επίσης οι ομιλίες του Προέδρου των ΗΠΑ και του Γάλλου Πρόεδρου, ενώ μίλησαν, επίσης, ο Τούρκος Πρόεδρος.
Μια πρώτη ανάγνωση των σημαντικότερων ομιλιών που έγιναν κατά την πρώτη μέρα των εργασιών της Συνόδου αφορούσε στο διαφορετικό αφήγημα που έχουν για το διεθνές δίκαιο και το διεθνές σύστημα ευρύτερα οι ΗΠΑ και ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ αλλά και η Γαλλία, που αποτελεί μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στο δικαίωμα των Ηνωμένων Πολιτειών να ακολουθήσουν τον δικό τους δρόμο, ζητώντας από τα υπόλοιπα κράτη να σεβαστούν την απόφαση τους όπως εμμείνουν στην κυριαρχία τους και απόσχουν από την διαδικασία του πολυμερούς συστήματος που ουσιαστικά εγκαθίδρυση ο ΟΗΕ το 1945 και έκτοτε, μέσω πολλών δυσκολιών, παραμένει σε συνεχή εξέλιξη.
Ως παράδειγμα αυτής της μονομέρειας που πρεσβεύουν οι ΗΠΑ σήμερα, σύμφωνα με την πολιτική του Τραμπ, παρουσιάζονται η απόφαση των ΗΠΑ να αποχωρήσουν από τη Συμφωνία του Παρισιού για τις κλιματικές αλλαγές, αλλά και η απόφαση τους για αποχώρηση από τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. Η ομιλία του Τραμπ στην φετινή Σύνοδο της Γενικής Συνέλευσης συνέχισε ουσιαστικά την ‘επίθεση’ κατά του πολυμερούς συστήματος που ακολουθούν τα Ηνωμένα Έθνη που έγινε πέρσι επί της ευκαιρίας της 72ης Συνόδου της Γενικής Συνέλευσης και στηρίχθηκε στην κριτική κατά του διεθνισμού γενικά και του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου ειδικότερα, αλλά και στην επιμονή του Αμερικανού Προέδρου για την ατομική εθνική κυριαρχία και του πατριωτισμού, έννοιες που επηρεάζονται από την ανάδειξη της πολυμέρειας και της κοινής επιδίωξης στόχων από την διεθνή κοινότητα.
Σε αντίθεση, ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, αλλά και ο Γάλλος Πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν τόνισαν την αξία του πολυμερούς συστήματος και της κοινής δράσης, προειδοποιώντας μάλιστα τον κίνδυνο μιας νέας παγκόσμιας σύρραξης σε περίπτωση που επιστρέψουμε στο εθνικιστικό κλίμα του προηγούμενου αιώνα και ειδικά της περιόδου της δεκαετίας του 1930. Σε όλες τις περιπτώσεις, είναι προφανές ότι υπάρχουν έντονες πιέσεις κατά του διεθνούς συστήματος της πολυμέρειας κάτι το οποίο θα οδηγήσει σε επικίνδυνες ατραπούς.
