Για χρόνια τώρα πλημμυρίζουν σπίτια, γίνονται ζημιές, βλέπουμε βίντεο με ποταμούς να περνούν μέσα από δρόμους, κόσμο να κλαίει για τις καταστροφές στην περιουσία του και η κυβερνήσεις σφυρούν αδιάφορα.
Σύμφωνα με στοιχεία που κατατέθηκαν μετά από ερώτηση μου στη Βουλή, η πυροσβεστική Υπηρεσία:
(α) 2013: Ανταποκρίθηκε σε 270 κλήσεις, εκ των οποίων 183 στη Λευκωσία, 25 στη Λεμεσό, 28 στη Λάρνακα, 29 στην Αμμόχωστο και 5 στην Πάφο.
(β) 2014: Ανταποκρίθηκε σε 638 κλήσεις, εκ των οποίων 439 στη Λευκωσία, 32 στη Λεμεσό, 113 στη Λάρνακα, 19 στην Αμμόχωστο και 35 στην Πάφο.
(γ) 2015: Ανταποκρίθηκε σε 390 κλήσεις, εκ των οποίων 134 στη Λευκωσία, 133 στη Λεμεσό, 23 στη Λάρνακα, 35 στην Αμμόχωστο και 65 στην Πάφο.
(δ) 2016: Ανταποκρίθηκε σε 256 κλήσεις, εκ των οποίων 166 στη Λευκωσία, 27 στη Λεμεσό, 48 στη Λάρνακα, 7 στην Αμμόχωστο και 8 στην Πάφο.
(ε) 2017: Ανταποκρίθηκε σε 225 κλήσεις, εκ των οποίων 193 στην Λευκωσία, 9 στη Λεμεσό, 2 στη Λάρνακα, 2 στην Αμμόχωστο και 19 στην Πάφο.
Όλα αυτά προβλήματα υπάρχουν γιατί δεν έχει δοθεί ποτέ σοβαρή σημασία στο σχεδιασμό και διαχείριση του νερού της βροχής. Πέραν από ότι ακόμη πλημμυρίζουν σπίτια και δρόμοι είναι το ότι οι οχετοί των ομβρίων σε παραλιακές πόλεις, οδηγούν όλα τα σκουπίδια που μαζεύουν από τους δρόμους κατ’ ευθεία στη θάλασσα. Έτσι κύπριοι και τουρίστες κολυμπούν δίπλα από οχετούς.
Για πιθανές λύσεις στο πρόβλημα αρκεί να κοιτάξουμε στην κεντρική Ευρώπη όπου έχουν μεγαλύτερες βροχοπτώσεις από εμάς.
Το πρώτο βήμα είναι να υποχρεώνεται ο ιδιοκτήτης γης να διαχειρίζεται το νερό της βροχής στο τεμάχιο του. Αν δε βγάζει νερό της βροχής έξω στο δρόμο, ή καλύπτει μέρος του τεμαχίου του με μη απορροφητικές επιφάνειες, τότε ο Δήμος τον χρεώνει με βάση και το μέγεθος του τεμαχίου. Για παράδειγμα, ένας μεγάλος ασφαλτοστρωμένος χώρος στάθμευσης, θα βγάζει πιο πολύ νερό της βροχής στο δρόμο από ένα σπίτι, για αυτό πρέπει να πληρώνει περισσότερα για τη διαχείριση των νερών.
Υπάρχουν πολλές τεχνικές για να στείλει μια κατοικία το νερό της βροχής στο υπέδαφος με τα οφέλη να είναι πολλαπλά εφόσον εμπλουτίζονται τα υπόγεια νερά χωρίς να παρασύρουν και την ρύπανση από το δρόμο.
Στο επίπεδο πόλης οι Δήμοι μπορούν να εφαρμόσουν τεχνικές όπως οι λίμνες κατακράτησης (Retention and Detention ponds) ή αγωγούς που επιτρέπουν στη γη να απορροφήσει το νερό. Αυτό βοηθά όλα τα δέντρα και την βλάστηση με βαθιές ρίζες να επιβιώσουν εφόσον βασίζονται στην υγρασία σε κάποιο βάθος κάτω από την επιφάνεια.
Πολλές λίμνες που βλέπουμε στο εξωτερικό που φαίνονται σαν φυσικές, είναι στην πραγματικότητα τεχνητές με στόχο να αποθηκεύουν νερό της βροχής.
Το σημαντικό εδώ είναι ότι λύσεις υπάρχουν, όσο όμως συνεχίζει η αδιαφορία, θα συνεχίσουμε να βλέπουμε κάθε χρόνο, κόσμο κλαίει για τις περιουσίες του.
Χαράλαμπος Θεοπέμπτου
Βουλευτής,
Πρόεδρος
Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών
