Του Κώστα Μαυρίδη- Ευρωβουλευτή ΔΗΚΟ (S&D) – costas.mavrides@europarl.europa.eu
Αρχές Αυγούστου 2009, επιβεβαιώθηκε. Οι πέντε Ελληνοκύπριοι -στη γνωστή φωτογραφία- οι οποίοι συνελήφθηκαν ολοζώντανοι στις 15 Αυγούστου 1974 από τουρκικά στρατεύματα έξω από το χωριό Τζιάος και έκτοτε αγνοούνταν, βρέθηκαν πεταγμένοι σε πηγάδια, με τα σημάδια της εν ψυχρώ εκτέλεσής τους (σφαίρα περιστρόφου στο πίσω μέρος του κρανίου σε γονυπετή στάση). Από την εξαφάνισή τους μέχρι τον εντοπισμό τους, δεν υπήρξε οποιαδήποτε μαρτυρία ή στοιχείο που να καταδεικνύει την ώρα της εκτέλεσής τους. Στα μέσα Αυγούστου 2009, 35 χρόνια μετά την εκτέλεση και μερικές μέρες μετά την αποκάλυψη του φοβερού εγκλήματος, δύο δημοσιεύματα του ίδιου δημοσιογράφου στην εφ. «Πολίτης» (15/8/2009 και 18/8/2009) προέβαλαν ότι κάποιος ανθυπολογαχός της Εθνικής Φρουράς «έδωσε την πληροφορία πως έξι ώρες πριν το μαρτυρικό τέλος των πέντε αιχμαλώτων, εκτελέστηκαν με τον ίδιο τρόπο τέσσερις Τουρκοκύπριοι» στην ίδια περιοχή.
Αίνιγμα εδώ και δέκα χρόνια αποτελεί η… ακρίβεια των έξι ωρών και η εκκωφαντική σιωπή έκτοτε! Οποιοσδήποτε πληροφοριοδότης έπρεπε να γνωρίζει την ώρα εκτέλεσης των Ελληνοκυπρίων για να τη συνδέσει χρονικά με παρόμοιο έγκλημα έξι ώρες πριν, εναντίον Τουρκοκυπρίων. Ενώπιον μιας τόσο αινιγματικής και ανατρεπτικής «πληροφορίας», ο δημοσιογράφος έπρεπε να ρωτήσει τον «πληροφοριοδότη» για το πώς κατάφερε (το 2009) να προσδιορίσει την ώρα εκτέλεσης των πέντε Ελληνοκυπρίων, αφού δεν προέκυψε οποιοδήποτε στοιχείο ή μαρτυρία που να καταδεικνύει την ώρα εκτέλεσής τους. Πώς γνώριζε την ώρα εκτέλεσης των Ελληνοκυπρίων, ώστε να ισχυρίζεται ότι, έξι ώρες πριν, στην ίδια περιοχή, έγινε δολοφονία Τουρκοκυπρίων από Ελληνοκύπριους; Ένας δημοσιογράφος, που εμφανιζόταν για δεκαετίες ερευνητής (μέχρι που διορίστηκε στο Προεδρικό και κατόπιν στις Βρυξέλλες), στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν ρώτησε τον «πληροφοριοδότη», ούτε απάντησε στο ερώτημά μας μέχρι σήμερα. Ως αποτέλεσμα, δεν ξέρουμε αν υπήρξε τέτοια «πληροφορία» ή αν κάτι άλλο τελικά εξηγεί τη σιωπή δέκα χρόνων.
Καθένας μπορεί να εκτιμήσει την αξιοπιστία ή το κίνητρο ενός δημοσιογράφου, ο οποίος προέβαλε τέτοια «πληροφορία», χωρίς να ρωτήσει το εύλογο και χωρίς έκτοτε να εξηγήσει οτιδήποτε. Αν σκοπός των δημοσιευμάτων ήταν η δημιουργία εντυπώσεων, ότι οι πέντε Ελληνοκύπριοι έπαθαν εκείνο που οι ίδιοι ή άλλοι Ελληνοκύπριοι διέπραξαν λίγο ενωρίτερα, το κατάφεραν στο πλαίσιο προσπάθειας “εξίσωσης” εγκλημάτων ανάμεσα στις δύο κοινότητες, με σκοπό την αλληλοδιαγραφή τους και την απαλλαγή των πραγματικών εγκληματιών! Για τα δημοσιεύματα, άλλος ανθυπολοχαγός, που υπηρετούσε στο συγκεκριμένο Τάγμα στην περιοχή του Τζιάος τον Αύγουστο του 1974, επώνυμα και ενσυνείδητα, όπως υποδεικνύει στις 19/8/2009, έδωσε τη δική του μαρτυρία. Για το πρώτο δημοσίευμα μαρτυρεί ότι «τα γεγονότα είναι εντελώς διαφορετικά» και για το δεύτερο ότι «δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα».
Για τυχόν προσβολή της μνήμης των δολοφονηθέντων και ψυχική αναστάτωση των συγγενών τους και της κοινωνίας ευρύτερα μέσω δημοσιογραφικής παραπληροφόρησης, έγινε καταγγελία στην Επιτροπή Δημοσιογραφικής Δεοντολογίας, η οποία αρνήθηκε να το εξετάσει.
